Á einhvern hátt hefur það verið

20.04.2011 13:19

AVP komin í bæinn

Nú verður lítið skrifað en stiklað á stóru í lýsingu á vorkomunni. Helsta fréttin er sú að gæs sem fædd er á Blönduósi árið 2000 og ber einkennisstafina AVP á fótum er kominn og það sem meira er hún kom fyrst í heimsókn til Jónasar á Ljóninu. Jónas segir að þessi gæs sé feit og pattaraleg og sómi sér vel sem eðalgæs bæjarins. Ég er mikið búin að skima eftir aðal eðalgæsininni SLN sem hefur komið hér árlega síðan árið 2000. Það er kominn smá kvíði í sálina um að hún hafi nú orðið fyrir einhverju því sem óhollt er hverju lífi en ég vona enn hið besta.

Gæsirnar streyma núna í stórum hópum til heimahaganna en svona var tekið á móti þessum gæsum í gær
Jónas sagði mér í óspurðum fréttum um leið og hann sagði mér frá merktu gæsinni að hann ætlaði að hafa opið um helgina eins og engin væri til sýslumaðurinn eða bæjaryfirvöld.

Rúnar vinur minn skildi Gluggann eftir á hurðarhúninum og hringdi svo skömmu seinna og sagðist vera upptekinn. Mér leið svona eins og munaðarlausum páskaunga sem ekkert á sér eggið við þessi tíðindi. Engir harmonikkutónar, engin polki eða vals eða andlegur stuðningur við vísnagerðina. Þó svo nokkur snjókorn hafi fallið í morgun þá er komin þvílík himnablíða núna eftir hádegið og Húnaflóinn svo stilltur að það er líkast því að skaparinn haldi niðri í sér andanum.

        Bragginn á Sólvangi er á sínum stað líkt og vorið sem leynist undir snjónum

     En Glugginn er kominn með sín tíðindi og upplýsingar. Þar rek ég augun í það að Ólafur Reimar ætlar að opna ljósmyndasýningu á Pottinum á laugardaginn. Frábært framtak hjá Ólafi og er næsta víst að ég komi einhvern daginn til að fara á þá sýningu.
    Árni Jóns, Páll Þórðar, Einar Kolbeins og Þórður Pálsson ætla að kveðast á í kvöld í harmonikkuhöllinni. Reyndar er þetta kynnt þannig að þeir ætli að takast á með kviðlingum og kvikindisskap og gæti ég best trúað því að það væri nálægt sannleikanum.
    Þar sem páskarnir eru að bresta á og í mörgu að snúast er rétt að hafa þetta ekki mikið lengra að þessu sinni. Samhengið verður því að vera eitthvað á þessa leið.

            Erfitt er að yrkja ljóð
            ef andans hverfur kraftur.
            En ekki skal ég missa móð
            og mun því reyna aftur.

    Rétt áður en ég ýtti á entar og sendi þennan pistil út í loftið ók hér fram hjá Rúnar nokkur og lék líka þennan fína polka svona rétt til að senda ykkur hugheilar óskir um gæfuríka páska.

                                                                                GLEÐILEGA PÁSKA

Skrifað af Jóni Sig

13.04.2011 11:13

Grár, andlítill miðvikudagur

                    Hundur, hús, fólk og hestakerra á gráum miðvikudegi

    Einhvern veginn hef ég á tilfinningunni að vorið komi núna hægar norður en það hefur gert undafarin ár. Mér finnst eins og gæsirnar komi seinna í ár sem og skógarþrestirnir. Ég hef getað skrifað með nokkru öryggi í dagbókina ár hvert "þann 31. mars vakti skógarþrösturinn mig með sinni fallegu röddu með söng sem barst úr stóra grenitrénu hjá henni Bebe nágrannakonu minni". En í ár stendur eitthvað á söngnum og maður sér bara þröst og þröst á stangli.
    Stundum þegar maður er algjörlega hugmyndasnauður og andlaus þá er eins og maður fá sendingu að ofan til að losa um þetta vesældarástand. Þegar ég fór heim í hádegismat þá rak ég augun í bók sem lá á gangstéttinni fyrir framan skrifstofuna. "Hvað er það sem fellur svona af himnum ofan" ortu Stuðmenn á sínum tíma og áttu við íslensku fönnina. En þetta var bók eins og fyrr greinir sem líkast til hefur fallið af himnum og heitir því einfalda nafni "Pósturinn hringir alltaf tvisar" eftir James M. Cain. Ég las þessa bók á sínum tíma en er búinn að gleyma henni en minnir að hún fjalli um ástir, losta og morð og jafnvel eitthvað fleira.Mig minnir að þetta sé fræg bók og að það hafi verið gerð kvikmynd eftir henni. En bókin kom að himnum ofan líkt og skóhornið sem ég fann á svipuðum slóðum fyrir rúmu ári. Líklega er hún í eigu Stefáns á hæðinni fyrir ofan og hann misst hana út svona alveg óvart.

    Jónas rak hér inn nefið meðan við Rúnar vorum að reyna berja saman miðvikudagspistil og líkt og fyrir viku þá kastaði hann fram vísu sem við birtum ekki hér en leyfum ykkur hinsvegar að sjá niðurstöðuna eftir að við félagarnir höfðum farið um hana höndum og gert hana Sveinsstaða-Manga helda

            Fækkar hárum hausnum á
            og herðist buxnastrengur.
            Engan víxil er að fá
            ei nenni þessu lengur.

    Það er töluverður blús í þessari vísu og er hún mjög óræð í túlkun. Við Rúnar erum samt vissir um að Jónas sé ekki búinn að gefast upp fyrir yfirvöldum bæjarins svo mikið er víst.

Gamli bærinn með Kiljuna sem er gráa húsið til hægri við miðju myndar. Hillebrandtshús er þarna einnig og er eitt elsta hús landsins og dvelur bak við Ljósvakan sem er gula húsið á myndinni

    Rúnar vinur minn er mættur og enn og aftur kynnir hann til sögunnar nýjan harmonikkusnilling. Jimmy Shand Jnr. Jimmy þessi lék af mikilli snilld Auchtermuchty gala march af mikilli næmni og gæddi miðvikudaginn í Aðalgötunni töluverðu lífi.

    Rúnar er sem sagt kominn og þar af leiðandi Glugginn líka. Fermingar verða hér um helgina og verða 15 ungmenni fermd

    Harmonikkuunnendur minna á hagyrðingakvöld síðasta vetrardag. Þar verða fremstir í flokki þeir Árni Jónsson þekktur orðhákur og bragi, ættaður úr S-Þing og heimamenninnirnir Páll Þórðarson í Sauðanesi og Einar Kolbeinsson úr Bólstaðarhlíð. Á þessu kvöldi verður kynntur til sögunnar nýr hagyrðingur kallaður nýliðinn og er hann að öllum líkindum undan Páli og Ingibjörgu í Sauðanesi og gegnir nafninu Þórður.
    Það verður mikið um að vera á Kiljunniá laugardaginn. Joe Dúbíus og Gíllon verða með tónleika. það verður eitthvað tilboð í gangi fyrir þá sem koma milli 22 og 23 sem nefnist 5 í fötu. Það er greinilegt að þeir Kiljumenn eru í útrás því boðið verður upp á rútuferðir frá Sauðárkróki

En samhengið, já samhengið, já samhengið er ekkert grín en hér kemur það í allri sinni fátækt og lítillæti:

            Á síðvetrardegi við andlausir erum
            en reynum samt báðir að vona.
            Að getum við kveikt á geislandi perum
            en Guð minn, vísan er svona

Skrifað af Jóni Sig

06.04.2011 09:35

Eldhurð og einræðistilburðir

Mig langar til að vera svo vitur og snjall að allt sem ég segi verði lýðnum leiðarljós og hann fylgi því hiklaus og óhræddur. Ég er líka farinn að velta því fyrir mér hve há mánaðarlaun ég ætti að þyggja fyrir þetta göfuga verkefni. Þegar ég hugsa launamálin aðeins lengra þá er það morgunljóst að svona göfugt hlutverk er óborganlegt og rúmast ekki innan nokkurs launaramma þannig að óvíst er að nokkur geti greitt mér sem mér bæri. Það er í raun bara óráð og heimska að hugsa í einhverjum launatöxtum. Maður ætti að spyrja sig fyrst að því hvað er það sem ég þarf til að vera sæmilega sáttur í lífinu hvað veraldleg gæði snertir. -Fyrir það fyrsta þá vildi ég eiga góðan bát sem hægt væri að sigla hvert sem er í þægilegu veðri. Hvað væri yndislegra en leggja frá bryggju í lognkyrru veðri og sigla yfir á Strandir, veiða sér í matinn og hvílast í bátnum og láta öldurnar vagga sér í svefn. -Svo vildi ég fá húshjálp fyrir konuna svona eins og tvisvar viku því það sjá allir að það myndi létta verulega undir með henni í húsverkunum. Það eru einnig aðrir smáhlutir sem hægt væri að nefna í þessu sambandi en þeir eru svo smáir hver um sig að of langt mál væri upp að telja en slöguðu svona hátt upp í kostnað við húshjálp.
Sumir geta eflaust sagt að svona hugsanir flokkuðust undir "Messíasarkomplex" en það stenst engan veginn því það voru ekki allir sem trúðu Kristi og boðskap hans. Þegar ég hugsa þetta þá spyr ég bara: Hvar á byggðu bóli væri hægt að fá mann í svona stórbrotið verkefni fyrir einn bát, húshjálp og slatta af allskonar. Ég vona að menn geri sér grein fyrir því að ég reikna aða sjálfsögðu með því að grunnþörfum mínum verð fullnægt og að ég geti haldið sómasamlega upp á sextugsafmælið.

Þetta er sólarlagsbíllinn þeirra Hafþórs og Löggu. Myndina tók ég og er allur á lofti yfir því að sólarlagið mitt muni fara um land allt í næstu framtíð

    Ég þekki mann sem býr hér á Vesturbakkanum og á bát sem hann getur siglt út á hið himinbláa haf. Hann er stríðsmaður af Guðsnáð og hefur háð orustur við bæjaryfirvöld og sýslumann um langa hríð. Hér á ég að sjálfsögðu við hinn þjóðþekkta Jónas Skaftason húsbónda á Ljóninu. Hann hefur háð baráttu við yfirvöld um að fá veitingaleyfi og hefur gengið á ýmsu svo vægt sé til orða tekið.
    Það nýjasta í þeim málum er það að hann þarf að koma upp eldvarnarhurð í veitingahúsinu til að uppfylla brunavarnarkröfur. Þetta er allt saman gott blessað svo langt sem það nær. Ef svo illa vildi til að það kviknaði í Ljóninu, allir farnir út og eldvarnarhurðinni skellt á eftir síðasta gesti, þá gerðist tvennt. 1. Jói Brandmeister og kappar hans væru mættir á augabragði og slökktu eldinn fljótt og vel. 2. Jói og félagar kæmu of seint og húsið brynni og eldvarnarhurðin ein stæði upp úr rústunum. Skýringin á því að eldvarnarhurðin ein stæði eftir er sú að byggingarefni hússins er allt eldfimara en eldvarnarhurðinn.

    Rúnar er mættur með Gluggann og í fylgd með honum er nýr listamaður sem ég hef aldrei heyrt í áður en hann heitir Kim Bernt Jensen og að öllum líkindum dani. Þetta er svona gæðalegur maður á sjá með yfirvaraskegg og gleraugu. En lagið sem streymdi úr hans nikku gegnum geislaspilarann í Súkkunni hans Rúnars var þið heimsþekkta lag "Hello Mary Lou". Þetta lag smellpassaði inn í vorið sem heldur áfram för sinni hér við botn Húnafjarðar eins og ekkert sé.

Vor við Húnaflóa. Hreiðrar sig blikinn og æðurinn fer (var lengi að skilja þessa setningu)

    Glugginn er sem sagt mættur og greinir frá helstu atburðum sem bíða okkar í nánustu framtíð.  Má þar nefna fermingar og sumarskemmtun hjá yngri nemendum Blönduskóla.

    Vísa vikunnar er á sínum stað og er hún eftir Rúnar skáld á Skagaströnd. Hann heldur áfram að öfundast svoldið út í Skagfirðinga fyrir að eiga hinn öfluga Þórólf að.

            Eflaust þú ferð til andskotans
            þegar hérvist lýkur.
            Þú ert einn af þjónum hans,
            lýgur stelur og svíkur.

    Þessi vísa hraut af vörum Jónasar þegar hann leit hér inn eftir hádegið til að grenslast fyrir um hvernig hann yrði meðhöndlaður af okkur þessa vikuna. Þegar hann lauk vísunni sagði hann skýrt: "Dæmið nú". Við Rúnar settumst hljóðir yfir vísuna og rótuðum aðeins í henni og hrósuðum síðan Jónasi og sendum honum eigin vísu til baka með þessari bragabót.

            Þú eflaust ferð til andskotans
            er hérvist þinni lýkur.
            Þú ert einn af þjónum hans,
            þversum, lýgur , svíkur.

    Svona lá á Jónasi upp úr klukkan 2 í dag og þessi vísa ofarlega í huga.

    En við Rúnar verðum að ljúka þessum pistli eins og venjulega á því að finna samhengið sem ætíð er á næsta leiti.

            Einræðistilburði elur með sér,
            öllum fallast því hendur.
            Ef eldurinn Ljónið illa með fer,
            þá eldhurðin ein eftir stendur.

Skrifað af Jóni Sig