Brimið lemur strönd Húnaflóa með bægslagangi

Það er vonlaust að byrja nokkra setningu án þess að veðrið "dúkki" upp og satt best að segja er legg ég mig allann fram um að reyna gleyma þessum látum sem lægðirnar valda en það er bara ekki hægt. Það má með sanni segja að veður hefur verið erfitt mörgum í meira en viku en á misjafnan hátt. Hvað mig varðar þá hef ég nánast að öllu leiti getað sætt mig við ástandið en fimmtudaginn fyrir tæpri viku komst ég ekki suður yfir heiðar vegna ófærðar í þeim tilgangi að fylgja Óskari bróður mínum hinsta spölinn. Þetta fannst mér erfitt en náttúruöflin ráða för og ekkert fær haggað þeim.

Það var einn vinur minn á "Feisbókinni" sem orðaði þetta ástand ágætlega þegar hann skrifaði: "það mætti halda að Jón Kalman hefði skrifað þetta veður". Þeir þekkja sem lesið hafa.

Séð yfir til Þingeyra á milli élja. Borgarvirki til hægri

Ég hef það á tilfinningunni og með námkvæmri yfirlegu yfir hinum ýmsu veðurkortum að þessu ástandi fari senn að ljúka og með þá ósk í brjósti þá bið ég í hjartans einlægni alla þá sem óska þess heitast að hafa mikinn snjó yfir jólin því það sé svo "kósý" að hætta að óska eftir meiri snjó því það er komið nóg.

Að öðru leiti þá er ástandið í mínu nánasta umhverfi í jafnvægi. Landhelgisgæslan, RARIK og gangnaver eru líkast til ekkert á leiðinni til okkar í nánustu framtíð og ljós logar í gömlu kirkjunni mér og mörgum til gleði og yndisauka. Ívar Snorri er einna duglegastur við að jólaskreyta umhverfi sitt hér um slóðir og nýji fjallabíllinn hans Jónasar á Ljóninu hefur staðið af sér öll veður.

Gluggi vikunnar er óvenju þykkur að þessu sinni því hann inniheldur mikinn fjölda jólakveðja frá fólki og fyrirtækjum. Það sem vekur hvað mesta athygli í síðasta Glugga ársins er forsíðuauglýsingin en hún er um opnunartíma Vínbúðarinnar á Blönduósi um hátíðirnar. Sá sem þetta ritar minnist þess ekki að hafa áður séð auglýsingu frá Vínbúðinni í Glugganum en til upprifjunar má geta þess að vínbúðin mun flytja úr Aðalgötunni einhvern tíma eftir áramót í húsnæði Arionbanka við Húnabrautina. Það er svolítið sérstakt að sjá auglýsingu frá Arionbanka á baksíðunni og má segja að þessi gjörningur sé svolítið táknrænn um framtíðina. Hinir síðustu munu fyrstir verða.

Bráðum færist baksíðan á forsíðuna eða öfugt. Vínbúðin er á leiðinni í Arion banka eftir áramótin

Eins og ég hef marg sagt frá er nokkuð um liðið síðan ég hef fengið vin minn og harmonikkuunnanda Rúnar í Sólheimum í heimsókn með hressandi harmonikkutóna hinna ýmsu listamanna veraldar. Það hefði svo sem ekki skipt miklu máli þá hann hefði komið með tónana því þá hefði verið ill mögulegt að greina fyrir grenjandi vindi og hríð en þetta " margt er það sem miður fer " skáld er alltaf velkomið til að auðga andann.

Gamla hesthúsið sem ég held alveg örugglega að Hlynur Tryggva hafi einhvern tíma átt var rifið milli élja í gær.

Fullveldisdagurinn er liðinn og sólin lækkar enn á lofti, aðventan er gengin í garð og æ fleiri ljós kvikna í gluggum og á húsum íbúanna. 

Ljós hefur verið tendrað á spádómskertinu, kerti sem minnir á spádóma Gamla testamentisins um frelsarann sem koma skyldi.
          Um framtíðina veit maður harla lítið annað en að hún kemur og flestir sæmilega gerðir menn ala í brjósti sér, von um bjarta framtíð, sér og sínum til handa. Þær spár sem maður hefur hvað mest fylgst með í gegnum tíðina eru veðurspár og það get ég sagt með sanni að þegar spáð er góðu veðri sem svo ekki verður, þá mislíkar manni en ef spáð er leiðinda veðri sem svo einhverra hluta kemur ekki, þá er maður nokkuð sáttur en samt ekki. Sem sagt maður er afar vakandi fyrir því sem hentar manni sjálfum. Guð sé oss næstur segir maður þegar "útlitin eru dimm" og aðstæður þannig að þær eru ekki á manns valdi. Hver er sjálfum sér næstur er sagt þegar maður hefur spilað rassinn úr buxunum algjörlega hjálparlaust. Þetta líf er ekki flókið þegar öllu er á botnin hvolft.
         Einn ágætur maður sagði einhverju sinni að það væri bara ein hlið á hverju máli og það væri sú hlið sem snéri upp. Reyndar er það svo að  margir sjálfskipaðir vitringar haft þessa kenningu að leiðarljósi og virðast bara hafa náð dágóðum árangri en á því eru reyndar tvær hliðar eins og annar ágætur maður sagði. Að fitja upp á þessu hér er efni í heila heimspeki grein og vangaveltur sem seint fengist botn í þannig að ég skil ykkur eftir með þessa vangaveltu fram að því að kveikt verður á Betlihemskertinu næstkomandi sunnudag og jafnvel lengur ef þess gerist þörf.

Bjarnastaðaskriða hljóp árið 1720 og fór yfir bæinn á Bjarnastöðum og stíflaði Vatnsdalsá. Þá myndaðist Flóðið, stöðuvatnið innan við Vatnsdalshóla

Það er frekar rólegt á Aðalgötunni þessa dagana. Jólaskraut er komið í hótelgluggana sem og í Aðalgötu 8 en dimmt, eins og stundum  áður í gömlu kirkjunni  og verður seint sagt að það kæti mig en líkast til breytir það engu um gang himintunglanna hvað mér finnst um hlutina en Kirkju-Sveinn gæti að skaðlausu borgað eitt rafmagnsmánaðargjald á einni sparperu sem fæst hjá Lionsklúbbnum fyrir kr 1.000 kr (reyndar tvær í pakka fyrir 2.000 kr).  

Það hefur  vakið athygli að  ljósin á jólatrénu hafa logað undanfarið  án auglýsingar í Glugganum um formlega opinbera tendrun. Þetta er stílbrot en ljósin fara vel á jólatrénu á kirkjuhólnum, tré sem hefur lagað sig að suðvestanáttinni á aðdáunarverðan hátt því oft hefur þetta ágæta tré sem einhvern tíma var gjöf frá vinarbæ okkar Moss í Noregi, brotnað í upphafi aðventu.  Við eigum óbrotið jólatré sem sem hallar sér til norðausturs og er líklega þarna statt á kostnað útsvarsgreiðenda.

Nýjasta viðskiptahugmynd Jónasar á Ljóninu. Um er að ræða gamla Bens bifreið sem á að nýtast sem eldhús fyrir gesti hans næsta sumar. Einnig hefur Jónas í huga að ferðast með velstæða ferðamenn inn á hálendið en pláss er fyrir 6 manneskjur inní "boddíinu"

Það var eins gott að Glugginn barst mér í hendur áður en ég sendi þennan pistil frá mér því auglýst hefur verið að jólatréð á kirkjuhólnum er frá norsku vinum okkar í Moss og ljósin á því verða opinberlega tendruð á sunnudag eftir aðventumessu. Hafa skal það sem sannara reynist. Annað sem vakti athygli mína í nýjum Glugga og gladdi mig töluvert en það er að Sigurlaug og Sigurður eru að opna  "Litlu Dótabúðina" að Húnabraut 4. Það er ávallt gleðiefni þegar einhver tekur sig til og reynir að koma einhverri starfsemi á lagginar í okkar litla samfélagi, það munar um hvert eitt starf.