Kringluklám?

Það sem hægt er að (mis)bjóða nútímamanninum þessa dagana. Inn um bréfalúguna hjá okkur hjónun barst í dag auglýsingabæklingur frá Kringlunni með þessari líka vafasömu forsíðu. Ég sá strax að hér var um alvarlegan kynjayfirgang að ræða. Þarna kemur karlinn úr hæstum hæðum, langt yfir konuna hafinn með með einn fótinn á undan sér. Fyrir neðan stendur konan varnarlaus og gleið en þó með ögrandi blik í auga. Ég spurði konuna mína til öryggis hvort hér væri höggvið  nærri hugmynd hins siðmenntaða manns um klám. Mín kona vildi nú ekki taka eins djúpt í árinni og ég, en sagði að með góðum vilja mætti sjá út úr þessu hvað sem er og færi það  töluvert eftir  hugarheimi þess sem ályktanirnar drægi.  Eftir þessar umræður okkar hjóna sem fram fóru meðal annars þegar að ég hjálpaði henni að taka óhreinu diskana af eldhúsborðinu sat ég upp með eigin hugsanir skömmu síðar í hægindastólnum með þægilegan niðinn úr vatnskrananum í eyrum, jafnframt hlustandi á veðurfregnirnar. " Fjandakornið ekki getur það verið að eitthvað sé að mínum huga í þessum málum því að mínu mati er ég nokkuð víðsýnn og algjörlega með það á hreinu að konur eru ákaflega mikilvægar persónur og verðar launa sinna". Núna velti ég því fyrir mér hvernig karlinn hafi komið niður og hvort annað hvort þeirra hafi hlotið nokkurn skaða af þessu öllu saman.