Ég veit það ekki hvort konur hafi upplifað þá tilfinningu að standa fyrir framan spegill einhvern dag, það skiptir ekki máli hvern og sagt "úrbóta er þörf skeggið er farið að leggjast á lífsgæðin". Þetta upplifði ég í kvöld! Við þessu var ekki nema eitt svar og það var að nota þrjá fingur hægri handar til að opna baðherbergisskápinn og ná í rakdótið. Þetta er yndisleg tilfinning þegar maður hefur yfirunnið tregðulögmálið að bregða framan í sig manual rakvél ( engin mengun á mínu heimili) og þrífa framan úr sér allt (ekki yfirvaraskeggið)  sem kallast má pirrandi án þess þó að hafa valið sér það sjálfur. Ef ég hefði fæðst sem kona þyrfti ég ekki að standa frammi fyrir þessu vandamáli misjafnlega oft í viku þannig að hér er klárlega kynjum mismunað af Skaparanum. Hvers vegna vex á mér skegg en ekki konu minni? Mín trú er sú að þetta sé þannig hugsað að fituleifar og annað sem tengist matseld festist ekki í skeggi kvenna vegna þess að það er ekki til staðar. Ég sæi nú bara sjálfan mig standandi yfir sjóðheitum pottunum hvar í kraumar matur sem kallar fram hina yndislegu matarást  með skegghýjunginn útataðan í sósu- og fitubrækju og konan kæmi inn í eldhús nýbúin fylgjast með leik í enska boltanum segja.; " Skelfing er að sjá þig maður, rakar þú þig ekki fyrir eldhúsverkin"  Reyndar ef satt skal segja sé ég ekki sjálfan mig í þessari stöðu einfaldlega vegna þess að konan eldar og saman snæðum við málsverð sem aldrei hefur svikið mig. Ég á við ýmisleg vandamál að etja en mín kona nánast engin nema þreytu á kvöldin og um helgar og stundum einhvern pirring þegar ryksugan fer illa í hendi. En það er rétt að halda áfram frá því sem lagt var upp með þ.e.a.s. tilfinningunni að standa fyrir framan spegil. Þarna sem ég stóð og búinn að þrífa skegglíurnar úr andlitinu varð mér að orði." Mikið andskoti er þetta fallegur maður sem ég horfi á í speglinum. Þar sem ég var bara einn til frásagnar um þessa dásamlegu uppgötvun stökk ég fram í stofu til minnar yndislegu konu til að deila með henni þessari fallegu upplifun, þá brá svo við að mín kona var ekki til staðar til að samgleðjast mér því  hún var  stödd í draumaheimi víðsfjarri mér. En þar sem ég er nú maður sanngirninar þá læddist ég til baka inn á bað leit í spegilinn aftur  og sagði" Satt segir þú spegill um mig og saman skulum við standa vörð um hlutverk konunar í  lífinu" um leið og ég skolaði framan úr mér raksápuna, þerraði húðina og bar á snyrtan svörðin hágæða Aloa vera.